Wees niet bang voor je concurrenten en zoek juist de samenwerking op met andere, gedreven ondernemers. Met samenwerken kom je verder en kun je een grotere doelgroep aanspreken. Voor mij geldt dat hoe meer samenwerkingen ik aanga, hoe beter dat is voor Dokkum als stad. En hoe beter het gaat met de stad, hoe meer toeristen deze kant opkomen. Het is een win-winsituatie.
Durf dingen uit handen te geven. Zelf heb ik op een gegeven moment het managen van mijn personeel uit handen gegeven. Door zo’n keuze te maken creëer je voor jezelf tijd om door te kunnen groeien.
Blijf vernieuwen. Het grootste gevaar als ondernemer is dat je ‘vastroest’ in je eigen werk. Blijf altijd om je heen kijken voor nieuwe ideeën en nieuwe inspiratie.
Lange tijd was de horeca onbekend terrein voor Anna Smits. Als bijbaantje werkte ze in een kledingwinkel en na haar studie Commerciële Economie lonkte een carrière bij de bank. Per toeval rolde de geboren en getogen Friezin acht jaar geleden toch het horecavak in. Dat heeft haar geen windeieren gelegd. Inmiddels runt ze vijf succesvolle horecazaken in Dokkum en zijn er genoeg plannen om haar horeca-imperium de komende jaren nog flink uit te breiden.
Anna Smits: horecakoningin
van het Hoge Noorden
Je had vrijwel geen horeca-ervaring en toch besloot je op een dag om de lunchroom Haagens te beginnen. Hoe kwam je op dat idee?
“Het kwam toevallig op mijn pad. Ik had net ontslag genomen bij de bank en wist nog niet precies wat ik daarna wilde. De lunchroom Haagens zat in het winkelcentrum dat mijn man exploiteerde en was net daarvoor failliet gegaan. Toen dacht ik: dat lijkt mij misschien wel wat.”
Dus toen: zo gezegd, zo gedaan?
“Eigenlijk wel; ik ben zonder plan begonnen. Dat is me heel goed bevallen en heeft heel goed uitgepakt. Haagens heeft destijds een doorstart gemaakt, maar ik heb de zaak wel compleet vernieuwd. Inmiddels run ik de lunchroom acht jaar en het is best wel een succes.”
Op deze manier een horecaonderneming starten, gaat ongetwijfeld met vallen en opstaan. Wat heb je die eerste jaren geleerd?
“Het aansturen van personeel vond ik minder makkelijk dan het lijkt. Het is een uitdaging om je mensen constant te blijven motiveren, stimuleren en opleiden. Daarnaast ontbrak het destijds bij mezelf ook nog wel aan kennis, dus dat heb ik geprobeerd bij te spijkeren.”
Hoe heb je die kennis opgedaan?
“Ik heb cursussen gevolgd, maar het is vooral een kwestie van ervaring opdoen. Daarnaast ga ik zelf regelmatig uit eten, waarbij ik altijd oplet hoe een ander het aanpakt. Wat gaat goed? En wat gaat minder goed? Waar ik ook ben: ik doe eigenlijk altijd inspiratie op voor mijn zaken.”
In een stad als Dokkum is ongetwijfeld behoefte aan andere horeca dan in de grote steden in de Randstad. Waarin moet je je als horecaondernemer in Friesland onderscheiden?
“Ik heb zelf natuurlijk geen ervaring met een zaak buiten Friesland en hoewel de sfeer ongetwijfeld anders zal zijn, denk ik dat gastvrijheid altijd centraal moet staan. Waar je ook een onderneming begint, dáár moet je je op richten. Ik geloof dat je altijd en overal moet inzetten op gastvrijheid, comfort en kwaliteit van eten.”
Toch zullen er succesvolle concepten in Amsterdam zijn die in Dokkum nooit zouden werken.
“Natuurlijk. Wij zitten hier in Noordoost-Friesland en daar heerst toch wel een beetje de tendens van ‘doe maar normaal’. Toen ik mijn restaurant KB opende – dat er wat hipper en meer gestyled uitziet – kreeg ik ook wel sceptische reacties. Mensen vonden het te ‘Amsterdams’ en vroegen zich af of ik dit nu wel moest doen in Dokkum. Men is hier voorzichtiger en dat maakt het voor een horecaondernemer misschien minder makkelijk om je publiek te bereiken.”
KB werd uiteindelijk toch een groot succes. Hoe is je dat gelukt?
“Voor al mijn ondernemingen geldt dat vaste gasten heel belangrijk zijn. Mensen zijn hier wel heel trouw: als iets eenmaal bevalt, dan blijven ze terugkomen. Ik kan me voorstellen dat dat ook een belangrijk verschil is met horecaondernemingen in de Randstad, daar krijg je ongetwijfeld meer te maken met eenmalige gasten.”
In het najaar open je een lunchroom in Leeuwarden – je eerste onderneming buiten Dokkum. Is dat extra spannend?
“Ja, ik ga voor het eerst de grens over, haha. Ik vind het spannend, maar heb er wel een ontzettend goed gevoel bij. Ik geloof heel sterk dat wanneer je een goed product levert en met de juiste mensen werkt, dat het dan wel goedkomt.”
Je bent je eerste zaak vrij impulsief begonnen. Pak je dat nu anders aan?
“Nee, eigenlijk niet. Ik denk altijd goed na voordat ik een nieuwe zaak begin en vraag me af of er genoeg kansen zijn in de markt, maar ik schrijf niet een heel businessplan. Ik maak wat kladjes, teken een paar dingen uit en schrijf wat punten op als richtlijnen. Verder doe ik het vooral op gevoel.”
En met succes! Wat is het geheim van jouw ondernemerschap?
“Het is vooral gewoon doen, denk ik. Ik handel snel; zodra ik iets heb bedacht, voer ik het ook snel uit. En ik heb natuurlijk ook heel veel mensen in dienst die me heel hard helpen. Ik doe het dus zeker niet alleen.”
Ik geloof
dat je
altijd
moet
inzetten op
gastvrijheid
comfort
en kwaliteit van eten
4 min
Anna Smits: horecakoningin
van het Hoge Noorden
Lange tijd was de horeca onbekend terrein voor Anna Smits. Als bijbaantje werkte ze in een kledingwinkel en na haar studie Commerciële Economie lonkte een carrière bij de bank. Per toeval rolde de geboren en getogen Friezin acht jaar geleden toch het horecavak in. Dat heeft haar geen windeieren gelegd. Inmiddels runt ze vijf succesvolle horecazaken in Dokkum en zijn er genoeg plannen om haar horeca-imperium de komende jaren nog flink uit te breiden.
Je had vrijwel geen horeca-ervaring en toch besloot je op een dag om de lunchroom Haagens te beginnen. Hoe kwam je op dat idee?
“Het kwam toevallig op mijn pad. Ik had net ontslag genomen bij de bank en wist nog niet precies wat ik daarna wilde. De lunchroom Haagens zat in het winkelcentrum dat mijn man exploiteerde en was net daarvoor failliet gegaan. Toen dacht ik: dat lijkt mij misschien wel wat.”
Dus toen: zo gezegd, zo gedaan?
“Eigenlijk wel; ik ben zonder plan begonnen. Dat is me heel goed bevallen en heeft heel goed uitgepakt. Haagens heeft destijds een doorstart gemaakt, maar ik heb de zaak wel compleet vernieuwd. Inmiddels run ik de lunchroom acht jaar en het is best wel een succes.”
Op deze manier een horecaonderneming starten, gaat ongetwijfeld met vallen en opstaan. Wat heb je die eerste jaren geleerd?
“Het aansturen van personeel vond ik minder makkelijk dan het lijkt. Het is een uitdaging om je mensen constant te blijven motiveren, stimuleren en opleiden. Daarnaast ontbrak het destijds bij mezelf ook nog wel aan kennis, dus dat heb ik geprobeerd bij te spijkeren.”
Hoe heb je die kennis opgedaan?
“Ik heb cursussen gevolgd, maar het is vooral een kwestie van ervaring opdoen. Daarnaast ga ik zelf regelmatig uit eten, waarbij ik altijd oplet hoe een ander het aanpakt. Wat gaat goed? En wat gaat minder goed? Waar ik ook ben: ik doe eigenlijk altijd inspiratie op voor mijn zaken.”
In een stad als Dokkum is ongetwijfeld behoefte aan andere horeca dan in de grote steden in de Randstad. Waarin moet je je als horecaondernemer in Friesland onderscheiden?
“Ik heb zelf natuurlijk geen ervaring met een zaak buiten Friesland en hoewel de sfeer ongetwijfeld anders zal zijn, denk ik dat gastvrijheid altijd centraal moet staan. Waar je ook een onderneming begint, dáár moet je je op richten. Ik geloof dat je altijd en overal moet inzetten op gastvrijheid, comfort en kwaliteit van eten.”
Toch zullen er succesvolle concepten in Amsterdam zijn die in Dokkum nooit zouden werken.
“Natuurlijk. Wij zitten hier in Noordoost-Friesland en daar heerst toch wel een beetje de tendens van ‘doe maar normaal’. Toen ik mijn restaurant KB opende – dat er wat hipper en meer gestyled uitziet – kreeg ik ook wel sceptische reacties. Mensen vonden het te ‘Amsterdams’ en vroegen zich af of ik dit nu wel moest doen in Dokkum. Men is hier voorzichtiger en dat maakt het voor een horecaondernemer misschien minder makkelijk om je publiek te bereiken.”
Wees niet bang voor je concurrenten en zoek juist de samenwerking op met andere, gedreven ondernemers. Met samenwerken kom je verder en kun je een grotere doelgroep aanspreken. Voor mij geldt dat hoe meer samenwerkingen ik aanga, hoe beter dat is voor Dokkum als stad. En hoe beter het gaat met de stad, hoe meer toeristen deze kant opkomen. Het is een win-winsituatie.
Durf dingen uit handen te geven. Zelf heb ik op een gegeven moment het managen van mijn personeel uit handen gegeven. Door zo’n keuze te maken creëer je voor jezelf tijd om door te kunnen groeien.
Blijf vernieuwen. Het grootste gevaar als ondernemer is dat je ‘vastroest’ in je eigen werk. Blijf altijd om je heen kijken voor nieuwe ideeën en nieuwe inspiratie.
KB werd uiteindelijk toch een groot succes. Hoe is je dat gelukt?
“Voor al mijn ondernemingen geldt dat vaste gasten heel belangrijk zijn. Mensen zijn hier wel heel trouw: als iets eenmaal bevalt, dan blijven ze terugkomen. Ik kan me voorstellen dat dat ook een belangrijk verschil is met horecaondernemingen in de Randstad, daar krijg je ongetwijfeld meer te maken met eenmalige gasten.”
In het najaar open je een lunchroom in Leeuwarden – je eerste onderneming buiten Dokkum. Is dat extra spannend?
“Ja, ik ga voor het eerst de grens over, haha. Ik vind het spannend, maar heb er wel een ontzettend goed gevoel bij. Ik geloof heel sterk dat wanneer je een goed product levert en met de juiste mensen werkt, dat het dan wel goedkomt.”
Ik geloof
dat je
altijd
moet
inzetten op
gastvrijheid
comfort
en kwaliteit van eten
Je bent je eerste zaak vrij impulsief begonnen. Pak je dat nu anders aan?
“Nee, eigenlijk niet. Ik denk altijd goed na voordat ik een nieuwe zaak begin en vraag me af of er genoeg kansen zijn in de markt, maar ik schrijf niet een heel businessplan. Ik maak wat kladjes, teken een paar dingen uit en schrijf wat punten op als richtlijnen. Verder doe ik het vooral op gevoel.”
En met succes! Wat is het geheim van jouw ondernemerschap?
“Het is vooral gewoon doen, denk ik. Ik handel snel; zodra ik iets heb bedacht, voer ik het ook snel uit. En ik heb natuurlijk ook heel veel mensen in dienst die me heel hard helpen. Ik doe het dus zeker niet alleen.”
4 min